
.....Hiçbir yağmur sonsuza dek sürmez,
.....Her yara mutlaka kapanır,
.....Her acı yerini başka şeylere bırakır, ve her an her şey değişebilir , herkes unutulabilir, herkes vazgeçilebilir kimse vazgeçilmez değil.....insanın kendisi hariç.İnsan kendisinden geçmesin yeter ki gerisi mutlaka gelir ve su akar yolunu bulur....
Ama ; yıllar geçtikçe öğrenirsin sanıyorsun sevmeyi sevilmeyi, bir daha hiç kimse seni acıtamaz sanıyorsun ? incitemez , yaralamaz. Ah ne de yanılıyorsun be yüreğim , ne de güveniyorsun kendine ... Yok öyle bir şey, öğrenemezsin asla , kim seni sever? kim ister? kim anlar? Ya yeniden demeyi göze alacaksın acısa da yada uzak durup kaçacaksın. Bir kalbin olduğunu unutarak yaşayacaksın.Başka şeyleri seveceksin mesela, çiçekleri - şarkıları - kedileri ne biliyim işte başka her şeyi...Ama asla başka birine yeniden -bir daha aşık olmaya kalkma , sakın ha ! aman diyeyimm !
Acıtırlar seni , kanatırlar içini lime lime ederler seni.Unut bir kalbin olduğunu yok farzet inan bana en güvenlisi bu. Yada çok acı çekmek istiyorsan at kendini ateşe , yürü cam kırıklarının üzerinde ama asla aşk kelimesini sözlükte bile görme , yanından bile geçme...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder