10 Şubat 2014 Pazartesi

SEVMEK BUGÜN NEDE(N) ZOR

İçimi acıtan bir şeyler var, ruhumu darmadağın eden.sevmek neden zor bugünlerde? neden hep bir yalanın ucunda sallanmalı ki insan denen garibi mahlukat? herkes her şeye bakıyor , ama göremiyor kimse, mesala şarkılar beni nasılda uçurumun dibine dibine itiyor, yüreğimin tam ortasında bir bıçakla geziyorum gibi, her hareketimde daha derine batan her nefeste nefesimi boğazımda sıkıştıran bir kara bıçak. cem adrianın bir şarkısında dediği gibi kalbimde binlerce siyah kelebek,  'en çokta kimsesizliğe kanat çırpar, ama ne gören var ne duyan ? üstelik kimsenin görmesini de istemiyorum bilmesini de...
İnsan ne kadar yaşarsa yaşasın, yenilmeye -kendini acıtmaya doyamıyor. Bazen bile bile atıyor kendini uçurumdan aşağıya, bazen bilerek içiyor uyku haplarını, uyuyamayacağını anladığı halde....
İnsan olmanın doğası bu işte! doyamıyorsun yenilmeye...
Sevmek bu günlerde öyle zor ki, insan seviyorum dediğinde karşısındakine, beni kır-beni incit diyormuşcasına kırılmayı incinmeyi göze almak zorunda, yoksa olmuyor -olamıyor. Bazen sevdiğine yakın olmak için kendine yabancı olmayı seçmek zorunda kalabilirsin, zaman geçer aşk geçer ve bir bakarsın ki , kendine yabancı olmayı bile uğrunda göze aldığın sevdiğin , seni olmasını istediği kişi olmadığın için , yabancı olmuş sana ,,,
Ne oluyor bizlere anlamıyorum doğrusu,sevmek ve sevilmenin bedeli böyle ağır olmamalı, böyle acıtmamalı, böyle yaralayıp paramparça etmemeli , sadece " seni seviyorum" yetmeli ... Bunu öyle alelade bir şeymiş gibi söylememeli, içine işleye işleye -dibine vura vura söylemeli, sevdiğinin gözlerinde eriye eriye , sözlerine yana yana söylemeli. Öyle ki sevdiğin anlamalı, kendisini her çıkmazı ile-her olmazı ile sevdiğini, istediğini. Uğrunda bir başkasına dönüşmen gerekmediğini, sadece sen olduğun için sevildiğini hissetmeli...
Ama bu öyle zor ki, egolarımızın kocaman yüreklerimizin minnacık olduğu sanal bir dünyada yaşıyoruz. Sevgisizlikten yakınan herkes, aslında hiç kimseye karşılıksız gülümsemediğinin -yardım etmediğinin farkında bile değil.kimse kimseye gülmüyor, yardım etmiyor, bedavadan selam bile vermiyor, sonrada sevgisiz bir dünyadan yakınıyor.  Bu kısır döngü sürer gider, sen sıkışır kalırsın sevgisiz Dünya'na ,sonrada kaderine yanarsın, bu kafayla gidersek bu yangın sürer giderrr.




Ama sen yaşadığın hayatın, atan yüreğinin , her yeni günün bir hakkını ver bakalım, kimseden birşey ummadan , beklemeden gülümse bakalım,ve her olumsuza-her kötüye rağmen yeniden denemeyi göze al bakalım. O zaman sevgi senin için var olacak ve o sana yetecek..
.

2 yorum:

  1. sevmek bugünler de gerçekten hissetmek ve çoğalmak çok zor..

    YanıtlaSil