BİTİRDİM...

Sonunda kitabı bitirdim. Yine beni aldı götürdü çok uzaklara aşkın, sevdanın dostluğun ve en çokta yoksulluğun yaşandığı o diyarlara... Biz buralarda olsak, halimizi acındırır- ağlarız- sızlarız. Ama onlar orada tek yiyecekleri pirince kattıkları fazladan bir parça et,  dünya da mutluluk -hayatlarında azıcık değişiklik...

Hayattan bekledikleri en büyük mutluluk bir başkasına yardım edebilmek, karınlarının doyması, bizim anlamsız hayatlarımızla kıyaslanamayacak ölçüde dolu hayatlar.
Neyse ki bu öyküler var, yoksa yaşama ve insanlığa dair hiçbir umudum kalmayacaktı...